Niedoczynność tarczycy dieta, objawy, leki

Niedoczynność tarczycy to schorzenie, które dotyka przede wszystkim kobiety. Szacuje się, że na jednego cierpiącego na nie mężczyznę przypada pięć kobiet. Częstość zachorowań wzrasta wraz z wiekiem. Największe ryzyko ponoszą kobiety w okresie pomenstruacyjnym

Można wyróżnić trzy rodzaje niedoczynności, zależnie od przyczyny jej powstawania. Są to:

Niedoczynność pierwotna, spowodowana bezpośrednim uszkodzeniem gruczołu tarczowego, np. na skutek zapalenia, wycięcia tarczycy lub długotrwałej ekspozycji na działanie jodu lub przeciwnie – jego niedobór. Istnieje także wrodzona niedoczynność tarczycy.

Niedoczynność wtórna, wywołana przez niedobór hormonu tyretropowego (TSH). TSH jest wydzielany w przysadce, a jego zadaniem jest kontrolowanie produkcji hormonów wytwarzanych przez tarczycę (T3, T4 i kalcytoniny).

Niedoczynność trzeciorzędowa, której przyczyn należy szukać w uszkodzeniach podwzgórza. Jest to miejsce powstawania tyeroliberyny (THR). TRH odpowiada za produkcję TSH.

Jak widać, aby tarczyca działała sprawnie, funkcjonować musi cały mechanizm wzajemnych zależności. Uszkodzenie jednego z „trybików” sprawia, że cały układ jest zaburzony, a skutki tego są dotkliwe.

OBJAWY NIEDOCZYNNOŚCI TARCZYCY:

Niedoczynność tarczycy wpływa zarówno na ciało, jak i na psychikę chorego. Większość objawów wynika ze spowolnienia metabolizmu. Stąd osoby podejrzewające u siebie niedoczynność powinny bacznie obserwować swoje ciało.

Do objawów, które mogą wywołać niepokój, należą: zwiększenie masy ciała, uczucie chłodu, przewlekłe zaparcia, sucha, blada i rogowaciejąca skóra, łamliwość włosów i paznokci, obniżenie głosu i zaburzenie cyklu miesiączkowego. Ponadto mogą wystąpić objawy psychiczne: ciągłe zmęczenie, ustawiczna senność, przygnębienie, aż po stany depresyjne.

Zaawansowana niedoczynność tarczycy rzutuje na codzienne życie chorego, a w skrajnych przypadkach niemal je uniemożliwia. Osoby cierpiące na to schorzenie nie potrafią zmotywować się do codziennych obowiązków, nie są w stanie określić, co wywołuje u nich pogorszenie samopoczucia i tyją pomimo diety i ćwiczeń, co jeszcze bardziej je przygnębia. W ten sposób tworzy się błędne koło.

LECZENIE:

Na szczęście leczenie na ogół jest dość proste i skuteczne. Polega na przyjmowaniu substytutu hormonów tarczycy w postaci tabletek z syntetycznym hormonem tarczycy L-tyroksyną. Po badaniach z krwi lekarz endokrynolog przepisuje indywidualną dawkę, zaczynając od małych ilości leku. Zapotrzebowanie na lek może się zmieniać, jest bowiem zależne od wieku, masy ciała i trybu życia.

Leczenie jest długotrwałe, często dożywotnie, ale nie jest drogie czy kłopotliwe. Umożliwia pacjentom normalne funkcjonowanie. Objawy niedoczynności dość szybko zanikają, masa ciała wraca do normy, samopoczucie ulega poprawie. Jeśli podejrzewasz, że możesz cierpieć na niedoczynność tarczycy, nie zwlekaj – poproś lekarza rodzinnego o skierowanie do endokrynologa.